İnsan, yaşadığı ortama uyum gösteren, süreçle özümseyen bir canlıdır.
Her canlı yaşadığı iklimin koşullarına göre şekillenir. Bitki örtüsü de böyledir. İnce yapraklı, geniş yapraklı gibi.
Yani bazı özellikler süreçle oluşur ve gen özelliğine dönüşür.
Şovenistlik, beslenmiş iç duygudur. Beslerseniz büyür, bastırır terbiye ederseniz tekrar hortlamaz. Şovenist duygunuzu terbiye edemediyseniz ne kadar değiştirmeye çalışsanız da kolay olmaz. Bir anda koşullarını, ortamını bulduğunda bukalemun gibi değişir.
Tek tip insan olmaz. Tek tip insan yetiştirmek de doğru değildir.
Fakat bir gerçek var ki insanları iyi niyeti ve eğilimleri yönünde yönlendirirsiniz. Süreç içinde zor olsa da sürü güdümüne sokabilirsiniz. Bazıları bu güdüm uygulamasını fark eder, kurtarır kendini, bazıları da yaşam biçimine dönüştürür.
Kaybedenin yazacağı kalmadığından tabi ki tarihi kazananlar yazar. Fakat sonradan tarihte olmayanları uyduranlar vesilesiyle yalan, yanlış, uydurma ve doldurma tarihler türer.
İşte sürü güdümü burada hortlar. Şovenizm, hümanist terbiyeyi alt üst eder.
Kişi kendini sorgulamalıdır.
-Kimim?
-Niçin varım?
-Kime hizmet ediyorum?
Piyon, ilk harcanan, feda edilendir. Piyon olmamak kişilik meselesidir.
Orman olmayan yerlerde küçük taşlar göze çarpar. Piyonlar o küçük taşlardır. Alır fırlatırsınız.
Demem o ki herkes buradan kendine düşen payını çıkarsın.