7 yıl önce gazeteci dostum, arkadaşım Murat Tosunoğlu’nu zamansız bir şekilde yitirmiştik.
İlkeleri olan, siyasi yönü, safı net ve omurgalı bir gazeteci olarak herkes tarafından biliniyordu.
Her zaman haklının ve zayıfın yanında yer aldı.
Zaten Tosunoğlu’nu var eden en önemli şeylerde bunlardı.
Eğilip bükülmeyen gazeteci sayısı günümüzde ne kadardır..?
Şöyle bir bakın çevrenize..
Tabi Murat ile çok anımız var.
Bir gün kendisiyle sohbet ediyorduk, çay içtim kalkacaktım “Nereye? “ diye sordu. Bende çocuğa okul için çanta alacağımı söyledim. “Bir dakika beklesene geliyorum” dedi ve çıkıp gitti. 10-15 dakika sonra bir baktım Murat Tosunoğlu elinde çanta ile geliverdi. Ne yaptın ben alacaktım diye biraz sitem ettim, “Abi bu yeğenime okul hediyem olsun”dedi.
Sonradan öğrendim ki bir işyerinden parasını daha sonra vermek üzere satın almış.
Böyle bir insandı.
Büyük ekonomik sıkıntılar içinde dahi olsa insanlara yardım etmek için çaba gösterirdi.
Tabi Murat Tosunoğlu uğruna büyük mücadeleler verdiği, yorgun ve bitap düştüğü çevreler tarafından gerekli desteği görmedi.
Bir iki kişi hariç.
İnternet sitesi ve zaman, zaman çıkardığı haftalık gazetesine sahip çıkılmadı.
Yaşadığı sıkıntılar bilindiği halde hep bilinmezden gelindi.
Sabahlara kadar bilgisayar başında olması, düzensiz beslenme, yaşam koşulları daha çok genç yaşta 48 yaşında ölümüne neden oldu.
Kalemlerin kiralandığı, pazara düştüğü, gazeteciliğin kimilerince ‘ticaret, şantaj, montaj’ şeklinde kullanıldığı şu ortamda Tosunoğlu’nun ve onun gibi gazetecilerin değerini çok iyi anlıyoruz.
Bir kez daha saygıyla anıyorum.
